Hotel The Craftsmen, ideaal voor een Oud-Hollandse Hotelnacht
Mijn lieve echtgenote en ikzelf waren onlangs uitgenodigd voor de Amsterdamse Hotelnacht, een jaarlijks event waarbij je – in ons geval – als ‘Amsterdammer’ kennis kunt maken met hotels waar je anders nooit zou slapen omdat je immers in de stad wóónt en dus kunt slapen in je eigen mandje, wat wel zo vertrouwd en gezellig is.
De deelnemende hotels pakken allemaal uit met een hapje en een drankje, een pubquiz of een snor-trim-beurt, een baantje zwemmen en/of een heerlijk ontbijt. In combinatie met een overnachting dus.
We realiseren ons dat dit alles u worst zal wezen tot januari 2021, wanneer de nieuwe editie op stapel staat – die van dit jaar is immers al geweest. Toch leek het ons leuk even kort iets te vertellen over ons uitje naar Amsterdam, voor als u niet in de hoofdstad woont of op zoek bent naar een hotel omdat altijd thuis slapen ook weleens verveelt.
We aten die dag een late lunch bij restaurant Breda, by no means een fonkelnieuw adres, maar wel onverminderd populair, waar je bij de lunch uit drie, vier of vijf gangen mag kiezen, en bij het diner voor een ‘selectie van gerechten’ of een ‘grotere selectie van gerechten’. Inmiddels een versleten grap onder hipsters, waarschijnlijk, maar wij konden er nog smakelijk om lachen. Het lekkerste van de drie gangen was de zeebaars met Madame Jeanette-peper, en de rest was ook heel goed, al had de kip wel iets geprononceerder gemogen. We waren erg gecharmeerd van de internationaal welbespraakte bediening, die ook gevoel voor humor had.
Maar het ging ons dit keer natuurlijk om de hotels. Wij checkten in bij Hotel The Craftsmen op uitnodiging van de organisatie. Een goede keus, want dit pand uit 1651 is nog bewoond geweest door Roelof Swaen, luitenant onder De Ruyter zelf, kapitein op het goede schip de Noord Holland, waarmee hij deelnam aan de slag om Beachy Head in 1690, alvorens smadelijk te vergaan voor de kust van Ibiza met zijn toenmalige schip De Vrede. Het pand ademt een ellenlange geschiedenis, en heeft die ook. Momenteel wordt Hotel The Craftsmen bestierd door de 25-jarige eigenaar Michelle Zandbergen. Zij is bijna klaar met de hotelschool en huurt allemaal studievrienden in. ‘Ik bied een persoonlijke service. We spreken onze gasten aan met hun naam, geven tips over de buurt en als ze verdwalen of alvast hun bad willen laten vollopen, kunnen ze ons altijd appen.’
Aldus Volkskrant Magazine, dat ook nog schreef: ‘Het hotel valt iedereen op die over de Amsterdamse Singel richting Centraal Station loopt: een fier grachtenpand met glas-in-loodramen, sierlijke festoenen, rode luiken en de trotse tekst ‘Anno 1652′ op de gevel. Meer dan honderd jaar zat daar een wat versleten hotel dat weigerde mee te doen aan Booking.com of hoogseizoenprijzen. (…) Deze maand opende hotel The Craftsmen na een liefdevolle verbouwing. Alle veertien kamers zijn anders. ‘Ik wilde voortborduren op de geschiedenis van dit pand’, zegt Michelle Zandbergen. (…) Dus hangt er een houten kano boven het vrijstaande bad in de Boatbuilders Room, waar de bedlampjes zijn gemaakt van oude kompassen. Kunstenaar Stef van der Bijl bouwde uurwerken om tot tafels, naaimachines, boren en blokschaven tot lampen of een vliegtuigromp tot kledingkast. Wastafels zijn oude werkbanken overgoten met epoxy. Een flink contrast, kortom, met de originele details van het 17de eeuwse monument: bedsteden, Delfts blauwe tegeltjes, balken en krakende parketvloeren.’
Wij slapen in The Artist, een ode aan het ambacht van schilder met een spetterschilderij van Vincent van Gogh op de vloer, dat je alleen van het zitje op de verdieping kunt zien liggen. Boven is ook het bad en het overige sanitair, beneden slaap je op straatniveau, wat wel een beetje onwennig is – je kunt de voorbijgangers enkel buitensluiten met metershoge gordijnen en vreest toch altijd de gemiste kier die vrij uitzicht geeft op de echtelijke sponde. Lekker is dat bed wel en het ontbijt ook. En je hebt een eigen ingang.
We gaan echter nog enkel naar buiten voor de opening van de Hotelnacht, een broodje falafel en twee chocolate chip cookies. En de volgende dag verkwikt naar huis.
Please find the original article here.
